Hai lieve mensen

Hai lieve mensen,
Daar zijn we weer. Het echte leven is begonnen, voor mij in ieder geval. De orientatie week van de universiteit: veel (jonge) mensen ontmoet, veel verschillende nationaliteiten, veel indrukken. Maar dat voor later, eerst maar even mijn eerste indruk als een echte touristrist in het Amerikaanse..

Wat vind ik ervan...eigenlijk heel eerlijk, leuk, geweldig, fantastisch! Tuurlijk ook vreemd en bizar, maar overall toch wel heel leuk. De mensen zijn heel vriendelijk, sommige duidelijk voor de vorm maar de meeste lijken het toch wel te menen en kletsen zo nu en dan de oren van je kop. Wel grappig was dat ik de eerste dag de hele tijd het idee had touristen te zien, die later toch stiekem gewoon Amerikanen/ locals bleken. Die sportschoenen/kleding/petjes dragen ze namelijk altijd, niet alleen op vakantie en ook die taal/accent, continue! Ja klinkt misschien gek, maar het feit dat alles zo echt amerikaans is is gek: de stopborden, de politie, de zwervers, de winkels, alles komt zo uit de film en daar zit ik in...maar het is een goeie film..Maar ik zal een paar voorbeelden van de rariteiten of andere gebruiken geven.

Eindeloos wikken en wegen welke hoesstdrank (nog te zwijgen over het enge chemische uiterlijk van het product) te nemen, nou dan maar die ietsje pietsje goedkopere en vervolgens bij de kassa een bedrag zien wat duidelijk meer is dan in het rek aangegeven stond..Hoe kan dat? Het antwoord is Tax...op elk product wordt bij de kassa nog een deel belasting opgeteld.

Toen dacht ik al even dat ik belazerd werd, maar daarna kwam het wisselgeld of liever gezegd niet. "He ronden ze hier ook af op hele getallen? Waar zijn mijn pennies!? Oo ze denken zeker dat ik een domme tourist ben! Ja hoor!! Maar voor zo'n klein bedragje wil ik toch ook niet zeuren, laat maar gaan, het is ze gegund.. " Maar later komt de cassiere achter mij aan gehold met mijn wisselgeld. He dat is nou aardig van hem. Later in een andere winkel, zelfde verhaal: geen muntjes alleen de briefjes, ik loop weg, bespreek het met anne, vervolgens lopen we weer terug naar de kassa om te zien dat de resterende muntjes automatisch uit een apparaatje in een plastic bakje waren gespuugd .. had dat bakje al een paar keer gemist.

En dan het ontbijt...hmm, ingewikkeld... bagels: heerlijk niets op aan te merken, muffins ed. prima, tot op heden ook heerlijke koffie gedronken. Thee is een andere zaak: erg donker, met melk wel te drinken. Maar laatst kreeg ik een soort Thee Latte: thee met een soort zoete melk met schuimkraag, bij koffie zeer gewenst maar bij thee....nee dat is het toch niet.
Wat de kroon spant is toch wel het ontbijt wat ik twee dagen geleden heb gegeten: Egg Benidicte. Het bestond uit poached eggs, bacon, muffins hollandaise saus. Maar zo dacht ik, ik eet hetgeen ik lekker vind en die saus laat ik in ieder geval liggen, zo dacht ik... Vervolgens kreeg ik mijn bord: twee muffins met erop twee dikke plakken gerookte Canadese bacon (wat eruit zag als ham en smaakte naar rookworst), mijn poached egg erbovenop. tussen de twee stapeltjes lagen gemarineerde gebakken aardappelblokjes en een (halve pot?) hollandaise saus over het geheel. Dus alles was bedolven met de saus. Wat ik nog heel knap van mezelf vond is dat ik de beide eieren en muffins heb opgegeten en zelfs ook wat van de aardappeltjes en het was echt vroeg in de ochtend, aangezien wij door de jetlag elke ochtend zo rond 7 uur opstonden. Anne maakt zijn halve nationaliteit mooi waar: hij at alles smaakvol, tot het bord aflikkend op..

Eigenlijk waren dat al weer mijn aanmerkingen. ik ben eigenlijk best een happy camper hier, de slang vind ik ook niet zo erg, al voel me al een beetje een 'slangslut': moet namelijk oppassen dat ik het amerikaanse niet te snel over ga nemen en mijn engelse tongval verleer...

Oo en een vandaag is mijn debuut geweest achter het stuur in California!!! Anne heeft namelijk zijn dreamcar gekocht (daarover vast binnenkort meer), dus toen hadden we twee auto's (een gehuurde nog tot de 18e)!! Maar ook daar ben ik met vlag en wimpel geslaagd hoor...lekker gebumperkleefd bij anne omdat ik als de dood was de weg kwijt te raken..

Nou vanuit ons heerlijke huisje in een land waar het steeds zonniger wordt, groet ik jullie met een dikke kus, veel liefs, Phin